Gönül Öyle Bir Yol Oldu ki Ne/y Lazımsa Onu Duydu

Zincirlere vurdun beni
Sonra tek tek kopardın halkalarını
Bir tek yaralı kalbim kaldı
Katran karası gözlerine saklı

Bir sisin içine sığıyor hayalin
Onu yaşattığım nefesim senin
Her yaşadığında bu acıyı
Ölüme yenik düşen sevgimin
Tek armağanı oldu bana gözlerin

Gururuna geçit yapma sevgimi
O yolda nesimi bile yakar bedenimi
Duvarların ardında gizlemedim kendimi
Çölü yaşatan yaşların içinde
Bir kendim ölüyorum şimdi

Susarken sevgine anlatamadım derdimi
Duymadın mı sende şu çalan neyin sesini
Dokunmadı mı sana da, dökmedi mi yaşlarını
Yine de gönlümün pınarlarından geçenleri anlamadın mı?

Sanma sakın beni
Gözlerine kağıt perdeleri çekmiş gülen yüzler gibi
Ben yaşatırken sana sevgimi, sadece
Maskelerin altına gizledim yüzlerimi
Rengarenk duvarların ardında görebil diye
Bir tek gözlerimi...