Gönül Oyunu

Bırakıp her seyi arkama bakmadan gidesim geliyor
Ne ardımdan yakılan ağıtlar, ne dökülen gözyaşları umurumda değil artık
Anne karnına sığan bedenim, koskoca dünyaya dar geliyor
Ben bu ağır yükün altında yaşayamam artık...

Ne zormuşsun be dünya kırkıma kadar dayanabildim sana
Sen bile acımadın ki döktüğüm gözyaşlarıma
Hasret dedikleri gönlümde asla kapanmayacak derin bir yara
Bekleme Azrail ne olur, vereyim taşıdığım emanet canımı sana...

Umutsuz yaşanmaz derler, lakin umutsuzluğa sürükledi bu hayat beni
Nasıl isyan etmeyim nerden çıkarda karşıma seni
Önce ümit, sonra yalan üstüne yalan söyledin bana
İnan ki gerçekten sevmiştim güvenmiştim sana...

Gurbete kaçsam da sen yüreğimde kanayan bir yarasın nasıl olacak
Ancak kendimi kandırırım unuturum diye
Ben istemesem de, kalbim senden davacı olacak
Bir gönül oyunu oynadın , seni seven bir gariple diye...