Gönül Tahtı

Verdiğin bütün sözcükleri

Cümle içinde kullandım

Artık

Yenilerini istemiyorum

Gönlüm;

Göğe çarpı çizdim gözlerimle

Bulutlardan konuşma balonları yaptım

Senden sakladığım bütün sırlarımı

Dün gün batarken

Tozlarından tebeşir yapıp maviye yazdım

Belki;

Benden habersiz

Okursun diye

Gemiler

Köpüklerini kabartıyordu ya denizlerin

İşte içimde öyle çalkalanıyordun sen de

Yüreğime her gün sorduğum soru

Sen

Bu uzun yolculuğa ...

Nasıl

Dayandın

Köpüğümsü duygularım

Suyla söyleştiğinde

Aslında

Hiç yabancılık çekmedim

Sevgimi

Bir döşek gibi yaydım

Ben;

Gökyüzü gibi engin severken

Bir yeryüzü soğukluğu oldu acılar

Taşlara oturmak

Ağır geldi bedenime

Yüreğimi üşüttüm

İki tekerliyi, uçar gibi sürdüm

Çam iğnelerinden toka yaptım

Seni toparlamak içindi hepsi

Şimdi daha iyi misin peki

Bir kirpi gibi yumulmuş

Beni mi bekliyorsun gönlüm

Anne rahminde

En güzel taht senindi

O masmavi adada hani

Yüzmüştün ya günlerce

Kimsenin umurunda değildin

Kimseler senin umurunda ...

Sevgi dilenmekten vazgeçip

Göğe açınca ellerimi

Derince göğe üfledim

İçimdeki bütün kara çizgileri

Bir günahı

Yolluyormuş gibi boşluğa

Rüzgara verdim seni

Bir gün

Geri geleceğini

Bile bile

Şeytan tüyüm

Alın yazım

Karahindibam

Uzaklara dalıp dalıp

Şimdi

Hüzünleri

Çağırma bana

Gönlüm

Ahh gönlüm...