Göreceli Ölüm

Ölüm öylesine soğuk öylesine ürkütücü ki
Fark edebiliyorum içimde can çekişen korkuyu
Korkunun ürperişini
Acıtıyor bir yanımı
Dayanmıyor gözlerim sabaha dek beklemekten
Ne zaman geleceğini bir bilsem

Ölmek
Kimi zaman yüzde bir ifade
Kimi zaman titreyen bir ses
Kan kokan bir hava
Boşluğa dalış
Sonra
Sonra ağlamaklı olmak
Düşünmek bazen çaresizi
Dermansıza derman olmak bazen
Ya da yürümek bomboş sokaklarda
Nereye gittiğini bilmeden

Sen hiç öldün mü ha
Hiç buz gibi oldun mu kor ateşte
Avuçlarını sıktın mı hiç açmamacasına
Ya dişlerin dişlerin kenetlendi mi birbirine
Arkanda bıraktın mı hiç gözyaşı
Ya o çığlıklar o haykırışlar çınlattı mı kulağını
Susma bir şeyler söyle
Anlat bir şeyler ne olur
Anlıyorum seni ölmek sence susmak
Susmak ve sadece dinlemek
Ama asla asla dinleme
Öl daha iyi ölmeden önce