Görentepe'den Yıldız Çağrışımları

Uzaya ekilmiş sevgi gözleri,
Sonsuzca bize bakıyorlardı ışıl, ışıl;
Bir gönül adamı, bir tanıdık yüz,
Bir erdemli dost arıyorlardı besbelli ...

Onlar ki,
Issız karanlığın nur katreleri,
Saman yolumuzun kervan kıranları,
Ozan yanımızın sitâreleri ...

Herbirini,
Geçmiş zaman kipiyle görmekteyiz,
Bilinen târihimizden daha da eski;
Nice yazgıların şifresi,
Nice umutların cezbesi,
Nice budunların simgesi yıldızların,
Dingin duygularla yüklü izleri;
Öylesine değişmekteki, herşey
Merak etmekteyim doğrusu
Dost canlısı kalmış mıdır özleri ?..!

Tutunup çıksak ışık ipleriyle,
Yerli yerince bulur muyuz herbirini ? ..
Haydi bulduk diyelim, oralarda da,
Savaş yetimi çocuklar,
Tenser kadınlar,
Aç bilaç emekliler,
Ülküsüz gençler,
Karşımıza çıkarsa,
Ne deriz Dünyâ'mıza ?..!
Ne deriz,
Korkuyu bekleyen dağlara ?..!

Ve yine de sığınır mıyız acaba,
Sömürdükçe soğuran,
"Karadelik"ten beter
O bencil kimyâmıza ?..!