Gövel Gözlüm / Salkım Saçlım

buraya kadar tamam mı gökyüzü .sıkıştaralım
toprakla aranıza ,elleri maviye yakın
ayakları yeşile bağlı ölümlü insancıkları. bilsin
ölümlü olduğunu .verelim az avare farkındalığı
ne dersin gövel gözlüm salkım saçlım .yanmışken
ayağıma takılmış bir çakıl parçasına
hani sen çizecektin güneşin yüzünü

yoldaş sessiz.sanki sert bir kurç
hatta suskun. koptuğu geldiği
uç kayasından habersiz.yürüyor ellerinde murç
paçalarında musibet ve bela çamuru .

-debeleniyorsan, debelen .korkum imtihan diyarı içinde kala kalman.

bitirim şehirlere sürülmeyi istiyoruz.belki diliyoruz
zalimin ayak altında sürünmeyi. belki de
süzülmeyi aşık gözlerde .sanmam hepsi eninde sonunda
kocaman palavra ne dersin gövel gözlüm salkım saçlım .sevdalıyım
yüreğini pembe pembe açmış divaneye. Ebedi aşklar
için illa billa edep dileyene

-savaşıyorsan savaş . ne aşın, ne aşkın yeri yoktur meydanda
hala kavgalıyız .barışın güllerini kim bilir
hangi bahçede gömdük .üzerine bir ıhlamurun
hüzün kokusunu serdik.ne ne ince sızı kurusa da kokusu
Günahı benimde ya bu gümrah ses kimin. Bağırsın zeytin dalı
yabancı ellerde. bana ne.Aşk
savaşları vallahi bu adama mubah.taş heykellerini dikelim
meydana. kanla yıkanmış yerin tam ortasına

-okçular nerede
-nerede atlılar
-nerede ölüm kuşum

ne dersin gövel gözlüm salkım saçlım .yanmışken
gördüğüm rüyanın ardına düşenim.kuşum.
teleklerini göz yaşından temizleyemedin ki
uçalım göç şehirlerine.
Delelim tam kalbinin ortasını acıyla bilediğimiz gagamızla
.
ve ardı ansızının gözlerimi sağanak sağanak ağlatan infilak haydi uyan
bu kısım inan bir düştü
gerçek saklanacak yer kadar uzak

şimdi nereye kaçsam
gelir bulur beni ıhlamur kokulu bir kabus
ve ellerinden düşen ellerimin soğukluğu
şimdi hangi güne uyansam

hangisinden uyandığımı bilmeden
öylesine ziya
öylesine ziyan