Gözbebeklerin

I
son defa bak gözbebeklerimin içine
son defa tattır gözbebeklerini

II
platonik bir dikendi canımı yakan
habersizdin, tanıyordun
ama bilmiyordun beni
herhangi bir mekanda
herhangi bir kişiydim ben
sense benim ölebilme mazeretim

III
azabının gölgesindeydim
ağlıyordum
ayazlığının ateşinde
üçüncü sayfa değeri bile olmayan
uğultusu sesimi aşmış bir geberişte
sen neşenin doruklarında dolaşan bir gülüşte

IV
ne elimdeydi vazgeçebilmek
ne körelmiş beynimde
tercih hakkım yoktu
kaderin fermanına boyun eğmekti görevim
tek elimden geleni yapmak
suretine bakmak
ve usulsüzce solmak...

V
aşkın çarmıhında
sensiz bir yakarışta
yüreğim çakılmış kazıklarla
durgun bir kanayışta
gözyaşlarımın damarlarımdan aktığı
suskun bir ağlayışta
sessizliğin
ve sensizliğin
unutturduğu bir yaşayışta

VI
ne platonik dikenlerdi canımı yakan
ne de çarmıha gerilmiş yüreğim
alt-üst eden beni
benden alan beni
bensiz bir yaşam bıraktığın sevgili
gözbebeklerindi...
seninle büyümeyen gözbebeklerin...

destina