Gözetlemek için uykumu

_uykusuz gecelerde

kandırılıyorum yalçın duvarlar tarafından
bu yüzden güne eriyen aya küskünüm bir şarkıdan devşirildiğime inanarak

dün gece eser miktarda düşler gördüm gözlerim açık
adını ağzımda bir kor gibi tutarak bir kıvılcımın ışığında
hangi yüzüm bana bakıyor bilmeyerek

çağırıyor geri gecenin sessizliği gözkapaklarımdan
rüyalar dökerek sabaha sonsuz ve isyankar

öyle belirgin gördüm ki seni yabancı göze görünmez
gölgen gibi tavana çöktüğünde uykusuzluğum

yıldızlar mı çıldırdı bildik hiçbir sözlükte bulunmayan kelimelerle
öylesine uzaklara yürüdüm
binlerce kez bir gölgeden başka bir gölgeye sürterek çürüyüp
kozmik bir geleceğe işte öylesine uzak bir yerden seslenerek

_ bir sözüm daha var

akıntıya karşı yüzen cılız bir kol edasıyla
direniyorum yakalandığım uykuya herkes yeni uyanırken

sırası mı ölüm üstüne anlatılan şeylerin gece yarısı saatleri saçıp savururken
neden bensiz alıp başını gidiyorsun hayatım bu bereketli zamanda
ming boyalı çanakları renginde ta cilalı taş devrine

Yang-şao ve Lung-mın vesaire
sadece düş hızında ilerlemeyi deneyen bir sözken
daha bir cenin bile değildim ben

uzaktan uzağa ne güzel sohbet ediyorduk daha da ötelere gitmeyi düşlerken
daha sonra birbirimizi bir daha hiç bulamadık
hiç kimse de bu hususta bir daha bahis açmak istemedi
belirsiz ve bulanık düşler ve arkadaşları yanımda yürüyordu

_ içime çekip ayın kokusunu gecenin ırmaklarında çolpan

gökyüzünde yüzen her bulut bir mektuptur artık sana
ve bu düşten önceki yarı aydınlıkta özlem

çok özledim
hem de en çok seni uyurken