Gözkuşağı

Kimi, gecenin en koyu karasıydı,
biri güneşin kızılca kahveye çaldığı..
Birisiyle deniz uçurum mavi,
sonunda okyanus dibince yosun çakır..
Biri değdi geçti kibirli,
kimi yıktı geçmeye direndiğinde ruhumu..
görmeyi bilmeden baktığımdı.
yüreğime yansıyan gözkuşağı..
sardı tüm benliğimi sevinçli..buruk...
onbeşindeki çocuğun; zorla..
beline takılan gelin kuşağı kadar acı
yağmurdan sonra ilk güneş ışığıyla
gökyüzünü saran gökkuşağı kadar narin..

Öylece bakakaldım ardından,
tek bir söz bile edemeden.
Öyle ya susmayı bilmeden,
konuşmak kolay değildi.
Neyin çaren olduğunu bilmeden,
biçareysen eğer...