Gözleri Hüzün Baba

Bulutlar yürüdü usulca
Bir selanın lahuti yankısında
Toprak yüzlü babanın
Güneş yüklü gözlerinde

Titriyordu
Yıllara meydan okuyan
Nasırlı elleri
Dayanamadı yenildi
Bulutlara sarılmış fidanına

Hep umudu soludum
Güneş gözlerinde babamın
Şimdi solgundu
Ayaz vurmuş bir gül gibi
Toprağa sarılmış ağlıyordu

Bir cevşen d/eri sargıda
Gözleri dalmış anılara
Elde kalan tek hatıra
Halka halka açılan zamanda
Gülen bir göz karşısında

Yetmişine merdiven dayamış
Kırışık alnında zaman
Dalga dalga akıyordu
Darbeler görmüş geçirmiş
Krizlere inat gülmüş
Felaketlerin bileğini bükmüş
Bir selanın lahuti yankısında
Evladının adıyla yakılmış
Gözleri hüzün babam