Gözlerim İstanbul
Hüznüm kırmızıya gömülü
Sevdam idam sehpasında ip
Şafak söküyor
Ellerim kurumuş dal
Ellerim birazdan kendini yakacak
Aşk kendi bileklerini kesti az önce
Rüzgar esmiyor
Uçurumun dibinde bir ceset
Denizkızının gözleri yaşlı
Kayalıkların sessiz sürgünü deniz
Son yıldız da sönüyor
Umut bir martının kanadında
Gözlerim İstanbul
Boğazdan bir gemi geçiyor
Sen uyanıyorsun
Yağmur yağmıyor
oktay, umudu bir martının kanadına yükleyerek şiire can verdin, tebriğim çok👍👍👍
Yine çok güzel gönlüne sağlık...👍
Denizkızının gözyaşları İstanbul'a düşecek birazdan.. İstanbul ağlayacak.. İstanbul ıslanacak..
Rüzgar esmeyecek, gözyaşları kurumayacak..
Şiirdi..Tadındaydı..
Kutladım çok..
Gönlüne sağlık dost not edildi...
Yürek özlemini içtenliği ile akmış... etkileyici ve nefis bir çalışma...
duygu yüklü bir dille...
saygılar kaleminize... 👍👍