Gözlerin Kapandıkça Hiçleşen Ben
Ey içimi köşe bucak yakan!
Tenimin sıcaklığını soğuran senin ellerin mi?
Ey bakışıyla ruhumu ete büründüren!
Vücudumu yerle bir eden senin kirpiklerin mi?
Sensizken hiçliğimi kim giderebilir şimdi?
Şimdi çığlımı ruhuna nasıl ulaştırabilirim?
Yakınlarımda ruhun, hissediyorum
Beni hala görüyorsun göğün asmasında
Siyah üzüm gözünle hemde
Ben sende varım hala
Ama şimdi sen yoksun bakışımda
Şimdi ben benliğime ilgisiz ayaklar altındayım
Diril de gel hadi yeniden dirilt beni
Yine basayım toprağa varlığımı haykıra haykıra
Yeniden adlandır mimarı ol tenimin tanıt, tanıştır
Yoksa bilmiyor muydun?
Senin için gönderildiğimi
Gidecektin madem,neden diledin peki(beni)
göğün asması .... siyah üzüm gözler... sevenin büyüklüğü ve aşkının ihtişamı olsa gerek bu hayali gerçekliğe büründüren güzel dizeler!
saygılar!