Gözün Aydın Sevin Gayri

Sevgimi hiçe saydın
Beni benden aldın
Bir başkasına gönül verdin
Gözün aydın sevin gayrı

Bir mevsimlik aşk yaptın
Hayatımı viran ettin
Son canımı da sen aldın
Gözün aydın sevin gayrı

Bir oyununa kukla yaptın
Acımadan bir kenara attın
Dertliler kahvehanesine bırakıp kaçtın
Gözün aydın sevin gayrı

Tüm yeminleri hiçe saydın
Verdiğin sözleri unutup kaçtın
Yüreğime bir yara da sen açtın
Gözün aydın sevin gayrı

Bir zamanlar mutluydum
Mutluluğumu benden çaldın
Yeni bir aşka yelken açtın
Gözün aydın sevin gayrı

Dertler meyhanesinden çıkmaz oldum
Karanlıktan korkar oldum
Gökyüzüne bakamaz oldum
Gözün aydın sevin gayrı

Heveslik aşklarına beni de kattın
Bir zoru dağa başardın
Bu kalbimi viran ettin
Gözün aydın sevin gayrı

Ben şimdi bir mehtaba dalmışım
Senin gelişini beklerim
Sen ise başka oyunlar içindesin
Gözün aydın sevin gayrı

Bir şelale gibi akıyordum
Sayende akamaz oldum
Bir köşede kala kaldım
Gözün aydın sevin gayrı

İmrenilecek hayatım vardı
Sayende oda kalmadı
Millet bu halime şaştı kaldı
Gözün aydın sevin gayrı

Üzgün ve huzursuz gibiydin
Beni de bu dalganın içine aldın
Rolünü iyi oynadın
Gözün aydı sevin gayrı

Bir tek beni mi buldun
Hayatımın sonu oldun
Son kurbanın da ben oldum
Gözün aydın sevin gayrı









NOT: BU ŞİİR GÖZÜN AYDIN SEVİN GAYRI ŞARKISINDAN ESİNLENEREK YAZILMIŞTIR

23 Ocak 2010 15 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar