Gri Bir Sürgünün Sözaşı

şiirimiz kitapsızdır abiler







Oniki harfin belini kıran balık
Yeşil ağlardan kanatlandı
sırlanıp mavi ufkun önünde
Buluta saklanmakmış maksadı

ben
saçı uzun balık severim
kirpikleri hovarda
ruhu özgür
hoyrat
ve serseri

saçı kesilirse sudan çıkar balık
evrilir insan olur
ve ölür
ki
gözlerimi zamana gömdüğümden beri meliyorum
adımla seslen
yutkunurken öfkenin kuduz ağzı benimle
ensemde iki yumruk ağrısı
kaçtır bir gölgeye sarılıp
deli cesaretiyle kendime başkaldırmışım

söylesene ölü balık
yüreği sağır olanın kulağı duyar mı?
uzat saçlarını
baharı turna kanadında vurmak
ona varmak mıdır türkü kanaması
hain rengi balıklar bunu bilmez
kan sızlar inceden
türkü sızlar
kansızlar yoldan çıkar
haymatlos çığlığı bir kasırga kopar
ve
göç eder pusulasız derinlerden bir kadın

ah keşke
öpseydin kasırgayı ağzından
belki sessiz esecekti meltem
alazı boynunda kanayan hüznün yerine
ılık dokunuşlu kuşların mevsiminden

velhasıl
Öksüz kalan saçlarımın ıslığına
bahanemsin ey mahzen kapısı
her kımıldanışına nasıl sebepse bir ayyaş
istedim ki özümden süzülüp söz
soğusun bu volkanda kaynayan kor ateş




grimuson

10.01.2015