Gül A(ğa)cı

Öyle bir şey ki Aşk,
Güller açtırır gönlünde.
Sarılmayıp öylece beklesen de.
Biriktirirsin her şeyi oraya,
Yaşadığın her anı, her günü,
Her bir macerayı.
Her şeyi yüklersin o güllerin sırtına,
Gün gelir dayanamaz yıkılır onlar da.
Dikenleri batar gönlüne,
Yıkıldıkları anda.
Bazıları saplanır kalır,
Bazılarını çıkaramazsın,
Bazılarını çıkarısın da
Çıkarmak istemezsin aslında.
Hele bir tanesi gelir saplanır vicdanına.
Onu çıkarmayı dahi düşünemezsin,
Düşünsene kolaysa!
İşte odur ağlatan, seni ve kalbini,
İşte batan noktadır, gözyaşlarının amiri.
O emri verir ki, aksın gözyaşları,
Temizlesin gönlündeki kirlenen kanları.
Çok kan kaybedersin ama hayattasındır hala,
Çünkü gönlündeki çoğu gülün rengi,
Kırmızıdır unutma.
Kırmızı kanında, Aşk kanında,
Hayatın kanında, kırmızı hayatında,
Kan hayatında, Aşk hayatında...
Aşk, hayat gibi baksana,
Merhaba ve Elveda!
Nasıl acı çekerse insan,
Ölüme göz kırptığında,
Aşk da işte öyle acı verir insana.
Günün birinde solmak yazılmıştır,
O gülün de anlına.
O isyan etmez yaşadıklarına,
Yine de şükreder yaratana,
Sadece Aşk adına!