Gül Bahçesi..

Hepimiz uzun sandığımız ömrün birer yalancısıyız..
Hep hayaller kurar ümitler besleriz..
Gemilere bakar,denizlerden ilhamlanırız
Şiirler yazar..Rakılar içer..
Sevdiğimizi Anarız..
Evet..
Çok sevdiğim,değer verdiğim
Ve sürekli andığım biri var..
İsmi mi dostlar..
O kendini biliyor..
Ama şöyle anlatabilirim muamma sevdiğimi..
Gökyüzünün parçası
Gece Işığımızın kaynağı
Benim ise...
Bütün ümitlerim..
Dualarım..

Sen Sevdiğim....!
Bir kerede amansızca tutuldum sana..
Sevdim seni..
Gözümün nuru ettim kendimce
Hep bekledim, Bekliycem
Belki bana birgün bir ışık verirsin diye..
Belkide gelin güve oluyorum kendi kendime
Bazen diyorum...
Aptal çocuk bu güzellik senin neyine
Sen kimsin ki düşünüyorsun böyle divane..
Kimsin ki Seviyorsun böyle ölürcesine..
Biliyorum senin içinde olduğun bir hayali kurmaya layık değilim..
Biliyorum belkide Sana dair hiçbir hakkım yok..
Belkide umrun dışıyım..
Bir bilsen Halimi..
Hiç birşey üşütmezdi beni yokluğunun soğukluğu dışında
Hiç birşey vurdutmazdı kadehin dibine
Sensizliğin dışında
Tek istediğim...
Bir sıcak tebessümün ve dünyaları değişmeyeceğim sevgin..

İşte sen sevdiğim..
Bu kalbin Merkezisin.