Gül Kokulum

Döneceğim veda değil elbet

Kendine iyi bak gül kokulum

Bu ilk ayrılık, ilk mahkumiyet

Üzülmeyesin hiç gül kokulum.

Cömert bir ışık gibiydin bana

Çırpındın sahip çıktın yuvana

Daraldığımda koştum hep sana

Gül yüzün solmasın gül kokulum.

Kulaklarımda çınlarken sesin

Uzak olsanda yakın gibisin

Benim varlığım,servetim sensin

Sen bana ödülsün gül kokulum.

Olmadığın yerde hiç değilim

Pervane gibi döner gelirim

Sözlerim eksik kalır bilirim

Yoldaşım canımsın gül kokulum.