Gül Kurusu

damarlarımı vurdun hep kızıl içimden
sen çıktın sahillerime vurur şamarın

hayattayız işte bir şekilde
yontarken bizi hızarı

ve berbat iken düşlerden uyanışımız
şeytan görsün yüzünü
hakareti bile yeter
şeytan bile görmezken yüzünü

hüzünler yıkar şimdi
ellerimin pençesi kabarır
yürekse zaten hallice bu kapartıdadır

yine de şeytan görmesin yüzünü
kıskanırım
yüzün bunu hakketmeyecek
gül kurusudur