Gül Kurusu Şiir

Yüreğimde onca yılın ağırlığı
Tükendi
Kalmadı derman
Kâh'ı sıcak
Kâh'ı soğuk.
Şimdi zaman,
Ayrılığın ertesi
Dökülür gözümden yaşlar boncuk boncuk
Ey gözleri mavi çocuk

Gelip geçti yanımızdan
Rahvan atlarda son sürat mutluluk
Her şeye iyi gelen zaman,
Bir bana iyi gelmedi
Şimdi;
İçimi kanatıyor
Her fırsatta
Bana hala seni söyleyip seni anlatıyor.
Nefes nefese
Soluk soluk

Söyler misin?
Ölü bir saadetin kime ne faydası var?
Verdiği acıdan başka.
Şimdi;
Ömür mevsiminin ikindi vakti
Sarı yapraklar dökülür
Bir bir
Zamanın avuçlarına.
Ne zamana dek sürer
Bu keder
Bu hüzün
Gerisini Allah bilir

Daha o gün anlamalıydım
Bu ilişkinin takvim tutmazlığını
Ve de;
Tutmayacağını.
Benim sana erken
Senin bana geç kalmışlığını.
Aramızda bir düşman
Korkunç bir uçurum gibi duran onca yıl yaş farkını

Şimdi;
Yıkıntılarımızın arasından geride kalan
Birkaç mesaj
Bir kaç telefonla çekilmiş
Pikseli düşük resim
Kırıkdökük anılar
Ve;
Sana dair yetim kalmış boynu bükük onlarca şiir
Belki de;
Onları da unuttun Allah bilir

Hiç bu kadar hissetmemiştim
Hayatın anlamsızlığını
Tıpkı;
Yoğun bakımda
Fişi çekilmeye hazır bir hastanın hali
Hayatın kıyısında
Son hamlesi,
Son çırpınışları

Kızdın
Kıskandın
Öfkelendin
Hadi onu anladık diyelim
Ama;
Dile düşmeyen bakışların ardındaki sana ait duyguları
Göremedin
Görmedin.
Hep,
Beni ve kendini sıradan biri gördün
Hele,
Bendeki seni görseydin
Çekip gidemezdin uluorta böyle?

Ve;
Terkettin bir kış mevsimi
Aramıza koskoca bir ömür girdi
Tıpkı kara kedi gibi.
Bense;
Temize çekmiştim sil baştan yeniden seni.
Hiç hesap etmemıştım
Edememiştim
Böyle çekip gideceğini

Şimdi,
Hangi denizlerin mavisinde kaybolacağım
Hangi dosta
Umut dolu cümleler kurup,
Başımı, Om'zuna yaslayıp
Hüngür hüngür
Çocuklar gibi ağlayacağım.
Birlikte yaşanılanların ayrıntılarını
Söyle,
Hangi odalara
Ben nasıl sığdıracağım

Zaman.
Ah şu zaman yok mu?
Aldı götürdü seni benden
Getirmeyecek biliyorum
Bir daha yeniden.
Sorma beni
Şu kahrolası şehirden.
Ara,
Sor,
Bulursun belki,
Sana yazdığım gül kurusu şiirlerden.