Gül Nihal Öldü Diye

cesur bir adım
ne olur hep iyi şeyler söyleyin
gün batımını boğan çocuk değildi
delimsi kırıklarla ağladığında dünyamız
sanki boğulurcasına
siz söylediniz

gel ellerime karış
toprak kıvamında hasret dinerken
harı dudakta kül olsun sevinç
beh ile gülhan şi beste
hu bir rüzgarla namı iltifat
dert harmanda değil mümkün mertebe
bir hülasaya şarkı olsun sevgimiz

şimdi kırık duvarları nehirlerimle aşmak gibi bir duygu sarıyorsa
geri çekilsin bentler alevler velveleler
kalplerin tek sesli büyüsünden
korkmuyor kelimeler

sonra daha uzak koşalım
daha uzak ve dahası olmayan vadiye
vedasını sedasına çarpıp gidelim
gül nihal öldü diye

kabrinde şiir okuyan iffet
ses gelmez mi sanırsınız boşluktan
dönen kuşlar ve ardında idil beyazı
gök yüzünün son eğlencesine girdiler
karanlık bir yolu işittiğimizde
kalbimizden geçenleri bildiler.