Gül Suyu Şifadır

Yarim giyinmiş kişneyen bir hüznü

Tıs tıs gelen bulutların içlerinde

Çakmak taşı

Nefeslerinde çıngılı bir hıçkırık

Ebabil kuşlarının ağzı açılmış zarf

Sulu sepken yağmış ateş

Kor olan seller

Nehir'in ağzından ancak döküldü

Ben denizin kulağına

İçimde yanardağlar kanattım

Vurdum başımı kayalara

Yorgun dalgalarımın alnında kurumaz artık ter

Açığımda dua eder yakamozlar

Elleri havada yorulmaz gibi

Sahilimde demir atmış umutlar

Kökleri yanmaz nilüfer gibi

Üşüsem mi yansam mı

Vurgun yedi niyetim

Ama serbest dalan şiirlerimle

Yularını çıkarır

Arkasından kamçılarım hüzünlerini

Bir aygır gibi

Var git sen uğur böceğim

Nihavent makamıyla Nisana

Sen gül ki

Avuç açsın güzel yüzün

Çisil çisil gül suyu dolsun gamzene

İnşallah şifa olsun cildindeki kansere

Ama yine de

İlaçlarını almayı unutma

Bir martı gagasından içime düşürürse

Müjdeli haberini

O zaman

Söner yanan gönüller

Sevinçten çiçeklenir nilüferler