Güle Akmak İsterken

- Hedefe varamadan ölmüşüm-

Sürgün edildiğim o ilde gece akışlım
Bir nehir sükûnetinde suyun akışına kapıldım.
Ellerimde dolunay, gözlerimde nurunla
Kumlara bulanan çökeltiler oturdu
Yüreğime sormadan.


Geceye karışan gece kuşlarının ıslıkları
Kulaklarımda çınlayan, senden kalma o sesler
Azaba gömmek üzere
Kazıp duruyorlar bedenimde kabrimi
Ben kendimde öleli çok oldu aldırma yalandır o nefesler.


Ve çağlar geçip yaşarken bir frenk şehrinde,
Duvarlarda izleri kalmış barok süslemelerin
Çeşit çeşit heykeller arasından geçen bir yolun
Tam da en dibinde karanlık bir yapının
İçinde, güneş almaz küflü bir mahzendeyim
Kimi topraktan yapılma, kimi ahşaptan
Küften kararmış o şarap fıçılarında
Kurt düşmüş üzüm suyu
Yıllanmayı beklerken
Ben tunçtan bir tokmağım
İki kanatlı, eskimiş bir kapının üzerinde
Dövülüp duran kirli, kara ellerce
Öylesine bir halde yıllara kazınmış avareyim...


Ve durgun nehirlerin dibindeki akıntıyım
Yüzeyde yayılan suların
Buldukları gölgelik, ağaçlık bölgesinde aramaktayım
O mahzun su lalesini
Uzanıp tutmak üzereyken
Dipteki akıntıyla uğraşıp durmaktayım


Şeffaflığı bilinir, gece suya yansırken
Akan nehrin gözleri
Bakar ay halesine
Ve sabrı tükenmeden sabah gelip çatınca
Sarılır doğan güne
Su lalesi hüznünden sıyrılıp
Hayranlıkla seyreder sudaki bu hüneri...
Veda ederken hicranla ağladığı düne,


Ve bir doğu egzotizmi ile
İplik iplik örülen şahmeranlı duvar halısı olmuşum
Ve Hafız'ın kabrinde biterken o mahzun gül
Yer altından yol bulup güle akmak isterken
Develerin ayakları altında kalan toprak
Ezilirken tüm yükü sırtında taşıyan ben
Hedefe varamadan ölmüşüm...


.........Elazığ, 23.10.2011........