Gülecek Yüz Bırakmadın
Söndürdün gönlümde yanan âteşi
Savurdun külümü köz bırakmadın
Görmeseydi keşke gözlerim seni
Dilimde aşk dolu söz bırakmadın
Seninle hep mutlu olurum sandım
Kalbinin yoluna ondan uzandım
Bir ömür aşkına aldanıp kandım
Sen beni perişan az bırakmadın
Sana gül attıkça sen hep taş attın
Karanlık geceyi ömrüme çattın
Çaldın bahârımı kışı yaşattın
Açacak bir çiçek yaz bırakmadın
Kalkardım yeniden vurduğun yerden
Yüz defa öldürdün seni severken
Deme sakın şimdi bu veda erken
Sevinçle gülecek yüz bırakmadın