Gülefşan

Ölü anılarla dolu bu tren
Hangi semtinden geçerse İstanbul'un
Senden bir şeyler dökülür Gülefşan
Susar en çılgın mutluluklar
Aydınlıklar birden kararır
Bir rüyanın ertesinde yapayalnız uyanınca
Hayatın boynu bükülür Gülefşan

Sen hiç ağlama
Yağmurlar secdeye dursun
Koyun koyuna uyusun özlemlerimiz
Gözlere uzak gönle yakın
Kim bilir hangi korsan gemisindeyiz

Anlayamadılar bizi Gülefşan
Bütün gururların burçlara dikildiği kalede
Aşka bir Rapunzel uzanmalıydı
Bedestenlerde sattılar umutlarımızı
Oysa biz göz kapaklarından çalmıştık aşkı
Uyuyan bir devin

Ah sevin Gülefşan
Artık ölmemek üzere gidiyorum sol yanından
Nihallerin gövdesinde kangren
Bir daha geçmeyecek İstanbul'dan
Ölü anılarla dolu bu tren