Güllerin Şâhısın Sen Adına Dendi Nurgül

Buğulu gözlerini hicrâna salmadan gül
Hüzünler yakışmıyor dinsin artık kederin
Güllerin rayihâ'sı adına dendi nurgül
Zümrüd yeşili gözler okyanus kadar derin


Kudret kalemi denen yazı ile yazılan
Sanki Cennet bağısın adım adım gezilen
Bir ferahlık veriyor bakışından süzülen
Yücedağ başındaki pınarlar gibi serin


Hasbahçede bülbüller hasbihâl edip derken
Seni seven gönüller ne yazık gelmiş erken
Bedehşân'ın gülleri sana gıpta ederken
Gönüllerde taht kuran İrembağı'dır yerin


Sol yanımda sızlayan bir sızı var derinde
Hayâller ülkesinin yeller eser yerinde
Vefâyı bilmeyenin o hoyrat ellerinde
Ateşte açacakmış boynu bükük güllerin


Hazân'da son mevsimde ne yazık oldum gazel
Berzâh'da yaratırken Rabbim ruhunu ezel
Leb'lerin gonca gibi gülüşün gülden güzel
Bülbülü kıskandırır senin tatlı dillerin