Gülnare

Her yürek öldürür,

Mevsimi geçince sevdiğini,

Kifayetsiz bakışlarda elem,

Islak perçemlerde yalnızlık türküsü,

Sol yanı gidince,

Sınanırmış insan,

Ve dalları kırılırmış,

Gönül üşüyünce...

Kendimden biliyorum,

Öyle vedalara alışık değilim ben,

Gönlümde çakır dikeni,

Mevsimlerde iç çekişler,

Neresinden tutulur bu acı,

Hangi merhem kapatır yaramı,

Avuçlarım büklüm büklüm semada,

Hüznüm derin imtihanda,

Nefsim bedenimde esir,

Kaybettiklerim varsa aşktan yana,

Bozduğum yeminlerdendir....

Susmayı öğretti dilim,

İçten içe isyanların ertesinde,

Kulağıma fısıldanan yalanların aksine,

Kalbimde cennetten çıkma tebessüm,

Kelimelerimde bin taksir,

Geride hala kabullenemediğim,

Kabuk bağlamış yalınayak aşkım,

Naftalin kokulu sandıklarda,

Uğruna tükenmiş umutlarım,

Hayıflanmanın acısında,

İflah olmaz vicdan sancılarım...

Kırık camlar üzerinde bedenim,

Nemli topraklarda susuz kaldım,

Geceye sitem bakışlarda,

Yalnızlık durağına çoktan vardım,

Bazısına tevafuk yakışır,

Bazısına da latifane bir gidiş,

Yüreğimin telinde titreyen sitare,

Son bir gayret tükenmiş yokluğuna,

Bakarsın bekliyordur belki gülnare...