Gül/Nihal

Gülnihal/
...
Görüyor musun güneş batıyor,
...
Görüyor musun?

Benliğim yitip gitti ortaçağ esaretinde,
Karanlık gittiğinden beri hüküm sürüyor,
Sensizliğimde,
Giyotin anılar bağırları kan çanağı sürek avında,
Zift karasında,
Amansızca beni arıyorlar,
Tek bir zahirim dahi yok güveneceğim,
Lakin vazgeçmem korkak Galilei gibi,
Bildiğimden;
Ölen sadece şu emanet beden,
Sevda fikri değil ki.
__

Gülnihal/
...
Biliyor musun hasret yakıyor,
...
Biliyor musun?

Firari düşlerimin eteklerinde,
Kanatsız kelebekler ölüme gidiyor,
Toprağın sureti kızıl,
Hasretinin süngü darbelerinden,
Sakınamıyorum,
Avuçlarım sensiz isyanlarda,
Berduşluğumun yamalı ruhu,
Çığlık atan adamın tablosu adeta.
__

Gülnihal/
...
Duyuyor musun deli diyorlar bana,
...
Duyuyor musun?

Oda penceremin düşünen adama bakması,
Yahut akıl hocamın Sinoplu Diyojen olması,
Mühim olmayan bir iki detay sarı günlüğümde,
Şu lahza usumun en güçlü olduğu an kanımca,
Ve inan;
Ben deli değilim,
Deli değilim tıpkı aklı selimde olmadığım gibi.
__

Gülnihal/
...
Hissediyor musun seviyorum seni,
...
Hissediyor musun?

Tamam kabul ben selvi boylu değilim,
Senin al yazmalı olmaman misali,
Keşke derim içimden hep bu anlarda,
?Keşke herkes seni benden görebilseydi?
Mecnunun Leyla'yı gördüğü gibi,
Zaten sevdanın şekli şemali de,
Aynen böyle değil mi?
__

Gülnihal/
...
Hayal edebiliyor musun intihar düşüncesini,
...
Hayal edebiliyor musun?

Baldıran zehri kadehimde Sokrates misali,
Tarhan'dan Makber dudaklarımın arasında,
Elbet birde son cigara...

?Gülnihal'de seni seviyor haksız yere ölüyorsun.''
Dediler...

?Amma yaptınız sizde haklı yere ölsem daha mı iyi?''
Dedim...
__

Gülnihal/
...
Güneş batıyor görüyor musun,
...
Görüyor musun?

Son;

Vakit tamam gitmek lazım gelir şimdi,
Sen;
Pervasız yarınlara uyu,
Ben;
Tahtalar arasında soğuk bir taşı yastık sayıp,
Ölüme uyanayım...