Gülümse

Adının baş harfini yazdım her yere,
Kalmadı alfabede gülüm 'S',
Yüreğim yüreğine dönmüş bir kere,
Hadi gülüm, ne duruyorsun yüreğime gülümse.



Bu şiirin bir özelliği var. Burada ikinci satırın sonundaki gülüm 'S' ile dördüncü satırın sonundaki
gülümse kelimeleri arasında, çok özel bir kafiye yapmaya çalıştım. Sizinde gördüğünüz gibi burada yazarken bir kafiye yok ancak okunurken aynı okundukları için, sözlü bir kafiye var. Yani yazarken olmayan, söylenirken olan ve duyulan bir kafiye mevcut Ben daha önce bu tür bir kafiye duymadım. Bu sebeple adını 'kulak kafiyesi' veya 'söyleniş kafiyesi' koydum. Bu tür şiirlere de, 'G kodlu' şiirler diyorum. Eğer daha önceden bu tür bir kafiye gören veya duyan arkadaşlarımız varsa ve bunu bana kaynak belirterek yazarlarsa çok sevinirim. Şimdiden teşekkür ediyorum.