Gülümse
Bedenimi çöle çevirdi hasret
Gökte şimşek şimşek çakıp gülümse
Şu gönlüme yalnız sendendir medet
Yağmur ol üstüme akıp gülümse
Hasta sevdamızı yeniden yoğur
Kuru yapraklardan bir bahar doğur
Rüzgar değmeyen kor elbette soğur
Aşkın çerağını yakıp gülümse
Kereminle açsın güller bağımda
Gayrı ömür boyu kal otağımda
Hem solumda sen ol hem de sağımda
Nereye dönersem bakıp gülümse
Yokluğunda yer gök ne mesut ne şen
Sen varsan zifiri karanlık ruşen
Ben bağban olayım sen de bir gülşen
Mis-i amber gibi kokup gülümse
Firak zihnimizde bir muhal olsun
Umudumuz gökte hep zühal olsun
Kalbim has bahçede bir nihal olsun
Kopar da göğsüne takıp gülümse
insan en derin duyguları yaşamışsa anlatımı etkili oluyor ve etkisi de derin. ben de sayın şairimize bir an önce kavuşmalar hayırlı diliyorum.
6+5 li duraklarla 11'li bir hece. Şiirin şeklini şemalini uzun uzadıya incelemeye gerek görmüyorum, çünkü şair bu işi gerçekten kuralına göre yapıyor. Artık eminim ki, Bayram Emir bir hece şairi. bu yüzden benim yetkim ve etkim olamaz şiirin iskeleti üzerinde.
Yine söz döndü dolaştı muhtevaya takıldı. Sükut dedim gözlerime. Sükut... -Neden? -Çünkü yine derine -en derine-, kimselerin ulaşamayacağı (Yaren'den başka) o özge yere özlem düşmüş! Şair ne yapsın onun kılıcı ve kalkanı ve tek söz hakkı şiir! Yazmış,hem de alasından,yarasından,devasından,sevdasından...
Müptezel sevdaların ortasında ne elzem bir sevdayı dile dökmüş anlatamam.
Şair'e vuslat diliyor ve tebriklerimi bırakıyorum.