Gülümse Ey Gülce

Gülümse ey Gülce
Gülümse sevgili
Gülümse ki
Oluversin her şey gönlümüzce...

Bazen yağmur olur yağar acılar üstümüze
Gelir her bela
Âdeta
Üstümüze üstümüze
Sevdalar biter hüzün kalır geriye
Söz biter süküt eder
Her bir harf,
Her bir hece
Aşk guruba girer
Siyaha bürünür gece...
Gülümse ey Gülce
Gülümse sevgili
Gülümse ki
Oluversin her şey gönlümüzce...

Ah be Gülce...
Bazen acı vurur yüreğimize
Bazen yağmur
Can çekişir duygular
Varıp dayanır köprücük kemiğimize
Ne gül açar bağımızda, bahçemizde
Ne bülbül öter
Baykuşlar tüner
Yuva yapar gönül hanemizde.
Sırf akşamlar kucaklar yalnızlığımızı
Ne saran
Ne soran olur
Yüreğimiz sadece
Hüznü solur
Hüznü yutkunur...
Gülümse ey Gülce
Gülümse sevgili
Gülümse ki
Oluversin her şey gönlümüzce...

Ah be Gülce
Gözyaşının tadı bile acı'dır
İşte bu yüzden düştüğü yeri,
Yüreği incitir
Ve
Acıtır.
Belki bunu deniz mavisi gözlerinden
Dudağına sızınca anlar, fark edersin
Oysa,
Düşen düşmüş
Giden gitmiş
Neylersin..
Döndürmeye gücün yetmez
Koşsan da ardından,
Nafile!...
Yetişemezsin
Kalır geride bize,
Yine hüzün
Yine yağmur...
Söyle,
Söyle be Gülce
Seven nasıl unutur...
Gülümse ey Gülce
Gülümse sevgili
Gülümse ki
Oluversin her şey gönlümüzce...