Gülümse Güneşe Anne

sadece günesi görmek istemiştim..


kirli bir urganın ucunda asılı dururken hayat
ilmeği boynuma her geçirişimde darmadağın oldum
ölemedim,yaşayamadım

gülümsedim yine de herşeye inat...


kocaman umutlarım vardı güneşe dair..

bir sabah uyandığımda benim için doğacaktı,
mevsim kışta olsa ısıtacaktı..


sahi anne güneş sıcak mıydı?


ah anne neler sakladım içimde bir bilsen.
kussam kanla karışık haykıracak isyanlarım...

ya susarsam!!!


zaman dedim sadece zaman!
hayata dair tek sloganımdı

'zaman herşeyin ilacıydı'...


üzgünüm anne
sigarasız geçmiyor zaman
sen içme dedikçe bir tane daha yakıyorum,
sen kızdıkça ben çoğaltıyorum

sanırım bu aralar seni çok üzüyorum...


oysa hayattaki tek dayanağım değil misin sen?..
anlamasan da beni,
bir tek sen ağlıyorsun bana,
bir sen özlüyor,
bir sen düşünüyorsun


al beni yanına,tükeniyorum görmüyor musun?


her derdin bir çaresi var diyorsun da,
çaresizliğe çare bulamıyorum anne!

adım attıkça düşüyorum,dizlerim kanıyor,ağlıyorum
işin garibi dizlerim acımıyor da..

güneş bir türlü doğmuyor ya ona kızıyorum...


şimdi bana bir söz ver anne!

güneş doğduğunda olamazsam burda
kaldır başını ve gülümse

sakın ağlama olurmu,
kızma sakın neden geç kaldın diye

ben zaten küsmüştüm ki güneşe...



27.09.2009

Şiiri seslendiren Yunus Özkan'a ve şiire harika bir video yapan Sevgili kardeşim,arkadaşım,canım Asiye Gül'e teşekkür ederim...