Gülümsemelerinle Yaşa

Bu kadar geç mi tanırmış insan insanı
Yürek sıcak tamam
Bakışlar içten
Peki, ben niye garipsedim bir ara, bocaladım
Yüzümü kapıya döndüm

Niye yıkıldı sağlam sandığım direkler gökyüzünden
Gözlerimi kör eden neydi gün ışığında yahut mehtapta
Yüreğimdeki kayalar mıydı parçalanan, yüreğindekiler mi
Çok düşündüm yanaklarımda ıslaklık
Sonra gülümsedim, mutluluk bulduğumdu
Sebep suskunluğun

Sonra çözdük düğümlerin çoğunu dilinden
Kapıya döndüm sırtımı bu defa
Tekrar sarıldım her an özlediğim gözlerine
Ellerin sıcak
Dedim sen git diyinceye kadar
Tek yüreğim var, o da senin olacak

Resmini çizdim
Bu gece seyret karşısına geçip

İşte sen busun
Her satırını kuyumcu inceliği ile ördüğüm masal
Açtığım her pencerede görmek istediğim yüz
Sevgi dolu bir yüreğin konduğu tertemiz bir sunak
Belki de
Belki de gönlü yalnızların sığındığı tek korunak

Dalgalı saçlarında hep meltemler dolaşsın
Dudaklarında en içten mutluluk yansısın
Çok yaşamak marifet değil biliyorum
Hep var ol, çok yaşa
Bir isteğim var senden
Sev beni, istersen sevme
Ama hep gülümsemelerinle yaşa
Gülümsemelerinle yaşa