Gülün Solduğu Yer

kalbimdeki fazlalıkları sıyırıp atsam 

çıkar mı ruhum yüzeye 

diner mi içimdeki öfke

o öfke ki 

sıkar yumruğunu

büker yüreğimi dirliğimi

yürüsek kime ne yığılsak kime

duyun sesimi 

koşun yetişin ebabiller

salın gaganızdaki taşları 

salın bir bir üstümüze 

bir bir ölmüş insanlık 

varın deşin gözleri

varın dağlayın dilleri

görsek kime ne sussak kime

düştüysek bu çilehaneye

yaşamak ki nedensiz

giydik Yusuf'un hırkası niyetine

giydik biçilen kederi üstümüze

üşüsek kime ne isyan etsek kime

gülsek

dirildiysek 

çölden kardelen misali

gül de küs şimdi bülbül de

gülsek kime ne ağlasak kime

gülün solduğu yerde 

gayrı bitmez karanfil

o karanfil ki 

sevdaya gözyaşı niyetine