Gülüşlerim Havada Kalır

lütfen ağlat kemanları
üşüyor gece


saklanıyor yine incesinden ağaç kovuklarına
eski bir sevda
üzerine çekmiş ayışığını
sarılıyor
sarsılıyor


kalan ömrümden
hangisini tarayabilirim saçlarına
kaç tuzak
kaç mezar
çekiştirip eteğimi
geçecek damarlarımdan
ve gözlerinden
düşecek tüm saltanatım
yersiz bir suskunluk uğruna


bekle/me şair

gülüşlerim havada kalır
gelemem
içimdeki çocuk bombalanmışken
ve coğrafyana düşen her koku
benliğimizi böylesine azaltmışken


ne korku var şimdi
ne telaş
'mutluluk' harflerin küçük bir oyunuysa
bu şehre düş/eş gelmez

alıştık şiir


lütfen kes biletimizi
bekliyor gece


ben toplarım
dünden bugüne kaç çığlık kalmışsa...




miNe güLtepe