Gün Doğar

Ayakkabıları tavana asılmış yalın ayaklı yığınlar
Dirsekleri pencere kenarlarında çürümüş kayıtsız bakışlarla
Dil uzatılsa uykulu biçimlerine
Sokağın başından kaplar göğü beklenmedik sis
Sıçrayıp da karanlıktan mintanlara bulaşan bu tekinsizlik nedir
Hükmeden ses duyulur zifire karışır yıldızlar
Mırıldanır dalda ahraz kuş
Kanat çırpan ne varsa kamburundan vurulur
Eller ellere yabancı ,gözler gözlere
Neredeyse yitik bir ülke herkes kendi derininde
Ter dökmeden terk edilmez güvensiz ülke
Gel gitlere ayarlanmış yüzyıllardır saatler
Zamana yönelen soru işaretleri güneşe orak
Bu sokak var oluştan beri çorak
Öyleyse benek benek yerlere düşenleri toplamalı
Dinginliğinde uykunun beyaz bir uçurtma yapmalı
Boğazı sıkan ne varsa o uçurtmaya bağlamalı
Toplamalı sokağı da sise atmalı
Ayakkabıları tavana asılmış yalın ayaklı yığınlar
Dirsekleri yerlerde çürümüş kekeleyen çığlıklarla
Açılır göğün göz kapakları
Uyanan bir ülkede yeni bir gün doğar

Nigar Baran
16 Ekim-2012

16 Ekim 2012 115 şiiri var.
Beğenenler (5)
Yorumlar