Gün Yüzü Görmemiş Hüzünlerim Var
Anamın teninden tenimi soyan
Ebeymiş adımı gülümser koyan
Canımı bahşeden rabbime ayan
Gün yüzü görmemiş hüzünlerim var
Dilimin ucundan içime düşen
Kazmayla kürekle durmadan eşen
Gülerken ağlatan derdimi deşen
Gün yüzü görmemiş hüzünlerim var
Gözümün önünde erirken ülkem
Boynunu zalime bükerken ilkem
Bazen diyorum ki sallayıp silkem
Gün yüzü görmemiş hüzünlerim var
Sevgiye adanmış edilgen huysam
Şairce sev diyor aklımı duysam
Dost ile sohbette cahilsem toysam
Gün yüzü görmemiş hüzünlerim var
Gülüp eylenmekte dolmuş miadım
Dünyaya gelmeye olmuşum nadim
Hıçkırık misali tekrarı kadim
Gün yüzü görmemiş hüzünlerim var
BOZOK KIZ canını eyle ki türap
Yön bulsun insanlık olmasın harap
Sızıp unutmaya çare mi şarap
Gün yüzü görmemiş hüzünlerim var
Şaire duyarlı yüreginiz dilerim tüm dertlerinden arınır. tebriklerimi ve sayğılarımı bıraktım sayfanıza.
sabrin sonu selamet diye bir soz vardi yine mukemmel emek mukemmel eser kaleminiz hic susmasin ebriklerimle👍👍👍👍