Günahım

Günahım cehennem arzulasa da hayra yordum
Sevabımı yazdım makberi vicdana sordum
Bağdaki gülüm üzüldü eziyet çekti bağbanım
Şafak çalmıyor kapımı nazar değdi diyar gezdim


Gecelerim bana küstü örseledi beni yargım
Şiirime yazdım seni göz karası sana vurgun
Bal özümdün çiçek koktun arılar duydu nektarı
Dağ aşırır tahtın güzel kefaretim oruç bozdum


Islatsın beni fırtınan,mahzenlerinde doluyum
Sola nişan koydum bildin,yokla yüreğin seliyim
Közün küllendi içimde,divaneye sor deliyim
Bala dönüştü sineler hayalimde balı süzdüm


Issız köşelerim viran sana koşar yol yorgunum
Yutkunur sevgiyi gönlüm umut biterse üzgünüm
Her an gönül kapım açık bitmez sana ihtirasım
Coşarken nehre bulandım kıyı kenarını sezdim


Hak kelâmla buluşurum öyle emreder vicdanım
Damlalar buluttan koptu ıslatsa üşümez kanım
Sen yoksan hanem viran giden fırsatım talanım
Günahım beni ürkütür hilâfı hakikat gördüm


Sınırda bocalar durur dertlerle boğuşur başım
İnsan olmaktır maksadım zorlasada mihenk taşım
Eleştirim kendimedır incitir beni sır düşüm
Nefsim esir aldı canım,koşarken kendimi yordum.




2010-04-01