Günaydın

Uyandım seherine güneşin

Petrol mavisi karanlığında gök

Ay yarım gülüyor

Karşısında iki öteki beriki yıldız kırıntıları

Saçlarına ulamış ufku gidiyor karanlık

Geceden kalan sabaha

Bir uykusuzluk

Otomobil lastikleri çığlık çığlığa ortalıkta

Daha var kırlangıçlara serçelere

Papağanlar da gelip geçer birazdan bu duraktan

Kocaman tatlı bir incir ağacı bahçede onlar için

Yer aynı yer

Toprak kahvemsi verimli

Hava temiz kirletmeseler

Gökyüzü açık tatlı bir rüzgar okşar saçlarımı

Aldırmıyorum fibromiyaljilerimin ağrısına

Bir daha kim bilir bulabilir miyim böyle bir ortam

Atın ölümü arpadan olsun

Seni düşünmek bu yerde, bu zamanda

Ufku enginleri denizi

Maviliğini özledim gökyüzünün camgöbeği yeşilini

Sarı sıcağını

Turuncu yazında

Şu an kim bilir kimin eli kimin neresinde

Kim dalgın uykuda

Kim uyanık cinlikte

Göreceğiz atı alan Üsküdar’ ı geçecek mi

Mahmur gözler süzülecek mi ninnilerde

Ya uykuna devam et

Ya kalk

Yeter uyuduğun

Bak sökmede şafak

Kuş cıvıltıları dolacak birazdan okul bahçelerine

Okunacak inadına Andımız

Öğretmen tahtaya geçecek

Ama sen uyursan olmaz ki

Dinlemezsen nasıl öğreneceksin abcyi

Öğretmene kulak ver

Atatürk büyük insandı!

“….Az zamanda çok ve büyük işler başardık!”

Yapılacak çok iş var daha

Kalk da bak göğün mavisine

Öğren öğret halka tüm gerçekleri

Yürüyelim arkadaşlar

Yürünecek çok yolumuz var

Haydi durma..!

Günaydın!