Gün’dem

-//

gel ki;

günlerden pazartesi olsun

yorgunluğun çerçevesinden taşıp

zinde bir ruhla sarılalım

nereye gitsek telaşı tutsun aklımızı

kederi bırakıp kuşların gagasında

senin billur bakışlarında

yüzümün esmerliğini yıkasan

gel ki;

günler sarılı kalsın salıda

kuşlar uzak dursun

şakıyan ispinoz gölgesi bir bulvarda

dokunmazlığı kalksın ellerinin tutarken üşüyen ellerimi

oturup hasret gidersek

dört başı mamur bir parkın bankında

gel ki;

günlerden çarmıhtan çekilsin çar’şam’baya

gül uykusu biriksin bülbülün tutsak zarında

dolunay tutsağı bir gece

dökülsün ışığın boynuna nefessizce

çıkarma aklından

senden başka hiç bir şey

yakışmıyor bu yüreğe

gel ki;

günlerden saçının perçeminden yaşanılsın perşembe

bulut saklansın yağmur yüklü umuda

üveyikler oynaşsın efsunlu bir çerçevede

gel ki;

dua iklimine bürünsün cuma

temiz ve pâk yüreğimizle kıyama duralım sevgiye

giyindir yüreğimi yüreğine

misk-i amber dök geçtiğin her sokağa

filiz filiz çoğalsın aşk

dolasın kök sarmaşıklar gibi

tqn vakti sökülmemiş bir şafağa

gel ki;

ertesiliğe dalmasın cumartesi

sonralık olmasın içimiz

hoyrat bir türkü dolanırken ıslığıma

senin sesinde söz bulsun

nazlı başını yaslarken

özlemle omuzumun üstüne

gel ki;

günlerden pazar olsun

her pazarlığı unutarak

“ bu gün pazar !” diyen o şiiri okuyayım gözlerimin yeşili düşerken gözbebeklerine

“ bu gün pazar

sabahın demi demli çay buğusu

taze simit

ve ellerinin değdiği her tabağın izi

bu gün pazar efkarlı bir cigara dumanı

sonra nefesinin değdiği kahve kokusu..”

bu gün pazar ve ertesiye bırakmadan

ilik ilik tutkulu sevgi..

...

..

her gün senli

her gün sana dair ..