Güneş Gözlerindi

Yıldızlar düşerdi, durgun sulara
Firar ederdi ay, gece biterken
Umutlar tutunup, esen rüzgâra
Gitmişti sen bana, elveda derken

Vurmuştu çaresiz, zaman hasreti
Ardından anılar, yandı tutuştu
Çöktü üzerime,'Yok'un kasveti
Duvarlar dillendi, benle konuştu

Karıştı tüm sesler, teselli sitem
İlk ışık korkuyla, girerken camdan
Eşyalara indi, sessizce matem
Haber verir gibi, dünkü akşamdan

Yerim hiç olmadı, sen âleminde
Dönmedi geriye, esen o rüzgar
Yıldızsız göklerin, uzak vehminde
Gözyaşı taşıdı, bütün bulutlar

Uğrunda öldüğüm, sen güzel ece
Ölüm yokluk değil, yokluğun ölüm
Sanma ki bitecek, sensiz bu gece
Güneş gözlerindi, battı be gülüm