Güneş Yüzlü Kadınlar

Yaşam bir rüzgarın ellerinde şekillenir!
Hele ki hırçın bir rüzgârsa
Güneş yüzlü kadınların hayallerine musallat olan,
Bir yanın can diye sarıldıklarını kollamakla
Diğer yanın kavgayla geçer.
Yorgun bir yaşamın ayak izlerinde yürürken bulursun kendini...



Çok sonra anlarsın ki!
Yarasını sarmış
Başına doladığı puşiye saklamış yazgısını.
Acısını taşıyan, tabutlara omuz vermiş gül yüzlü kadınlar.
Ağıt yakan yüreğine ölüm sinmiş
Mağrur ve utangaç!



Gözlerinin kuytularına gizlediği
Yaşımın sırrını çözmek isterken
Sukûta büründü dilim...
Bir ay tutulmasında kaldı aklım
Keskin dişli bir yaşamdan arta kalan zamanda
Şiire, türküye, güneşe sardı beni.
Su yüzlü kadınların öyküsüydü ağlamaklı yazdığım.
Bahtı kara
Yarası derin!.



Ki!
Annemin sesinde uyandığım
Bir adamın sesinde yitirdiği bir ömüre
Beni bana gardiyan koymuş yüreğimle savaşım ve barışım.



Yarım asırı geçti hayatla kavgam,
Ve türlü acıyı tanımam!
Bir turnanın kanadında işlenmiş umutlarımın peşine düşüşüm.
Anladım ki kedere sarılmış türküm
Halkımın kaderiydi kederim!
Güneş yüzlü kadınlara hürmeten
Öfkemi dizginleyip
Bin ah çekip sukût ettim!
Bir yanım yaşam benim
Bir yanım ölüm ...