Güneşe Ağıt

güneş nemimi al benden,al ki kurusun kanatlarım

bir daha uçamayayım senden uzaklara...

güneş ıslakken de uçamazdım ben,yaşlarım ömrümü kısaltmış

kurut beni,bağrına bas!

güneş götür kelebek ömrümü benden,götür beni kelebeğime

tokuşturalım kurumuş kanatlarımızı,paramparça olalım!

güneş az biraz bat bana,bat ki kanayayım,bat ki süzülsün içimden binlerce siyah kelebek

süzülsünler ki yeni yalnızlıklara doğayım.

güneş nedenini sorma sakın! sunuyorum benliğimi işte sana

deş içimi çıkar at içimden çamuru suyu,kavur beni,emanet al yalnızlığımı...

güneş yakarışımı savur maviliklere,savur benim külden kanatlarımı

doğmayayım bir daha,tekrar süründürme beni asma yapraklarında...

güneş gölgemi alma benden,sığınmışım bir ağaç dalına

görünür kılma beni,bırak bırak saklasın yeşilliğim gençliğimi...

güneş senin gidişini gözlüyorum kozamdan,sen batmadan karışmayacağım

karıştırmayacağım simsiyah kanatlarımı siyahlıklara....

güneş ömrümü ölçtüm biçtim ben,seni görmeyeceğim bir daha

sığınarak yalnızlığıma,sessizce ölüp gideceğim karanlıklarımda...