Güneşi Görmek Gibi Ölmek... !

Kendi karanlığıma hapsoldum sanki,
Senden sonra aralayamıyorum perdelerimi...
Sana değil suya aşık oldum,
Senden sonra yudumlayamıyorum sevgiyi

Seni değil ateşi arzuluyorum bence
Çünkü öyle bir şey ki;
Varlığı yakıyor , yokluğu kavuruyor...
Canım yanıyor...

Her adım attığımda yanımdasın gibi çok garip,
Gölgem misin yoksa beynimde kurduğum bir hayalmi ?
Çözemiyorum...

Dönecek min geri , sanmıyorum...
Hem dönsende olamaz ki eskisi gibi,
Bakamam ki gözlerine, tutamam ki ellerini...
Utanıyorum çünkü
SENI SENSİZ YAŞIYORUM...

Sesimde misin , nefesimde mi ?
Soluyormuyum bu gecede seni
Ya da duyuyormuyum sesini ?
Yok hayır bu sen değilsin...
Bu dokunuş senin değil
Ama bu haykırış kalbimin..

Yanımda yatan başkası da olsa
Gönlümde yatan sensin

Her yeni güne sen doğuyorsun özleminle
Bu yüzden güneşi görmek,
Seni görmek demek...
Ve yine bu yüzden güneşi görmek demek
Benim için ölmek demek

Hadi kapat peredelerimi
Ben perdem hergün açıkken bile
Güneşi bir defa gördüm...
Bir defa güneşi gördüm diye de
Binlerce kez ÖLDÜM...