Güneşimdin Hiç Batmayan Bir Sevgilim

Hayatım dolmuştu acılarla
yolunu kaybetmiş aslan gibiydim
gözlerimi kapatmış koşuyordum
nereye gittiğimi bilmeden
azrailin çığlıklarını duyuyordum
nerdeyse oturup anlaşma yapacaktık
beni bu hayattan al diye
bir türlü gelmiyordu hayatımın dönüm noktası
hiçbir şey yolunda değildi
insanların bakışları ürkütüyordu beni
yaralı yavru ceylan gibi kurtulmayı bekliyordum
Rabbim sesimi duymuştu
bir el, güzel bir yüz, sonsuz bir kuyunun içinden
elini uzatarak almıştı beni
artık her şey eskisi gibi değildi
güneşimdin hiç batmayan bir sevgilim
attığım yeniliklerin başında sen varsın
hayat eskisi gibi karanlık değil
çünkü sen varsın sevgilim