Güneşinle Gel!

Vermez iken deryalar, suyundan bir tek damla
Senin hakikatini, bengisuyla ben yundum
Aşkından bana düşen boynumdaki idamla
Libaslardan arınıp, tek aşkına soyundum

Ey yâr! Güneşinle gel! Güneşin batmayacak
Kalmazsan hayatımda, kalbim hiç atmayacak



Ölümlü hayatımda, ölmeyecek tek doğru
Gözlerinden ruhuma sızan hakikatindir.
Milyarların içinde kulak verdiğim çağrı
Ummanlara daldıran, senin tarikatindir.

Ey yâr! Güneşinle gel! Güneşin batmayacak
Ömrüm bir başkasını, içine katmayacak



Sen gül bana her daim, gülüşün tan atışı
Güllerin boy attığı, toprağımın bağrısın
Hiçbir şeye benzemez içimi kanatışı
Yokluğunla içimde, dinmeyecek ağrısın

Ey yâr! Güneşinle gel! Güneşin batmayacak
Bedenim senden ayrı, toprağa yatmayacak