Güneşli Günlere

Yıllarca sürdü içimdeki bu hararet
Tufan dinmek bilmedi bir türlü
Zaman geçtikçe acıttı kemanın sesi
Bilmediğim dar sokakların ardında
Yol üstünde yürüyen acılarda
Aşk dediğimiz karanlık şehrin
Kaybolmuş yabancısıydım
Tükendi nice yazlar ve baharlar
Hoyrat sevdaların izinde
Hüzün, seslendi her gece
Şarkılar yalnızlıkla çınladı kulaklarımda
Keder, zinciriyle dolandı boynuma
Aydınlıklar hülyalara dahi küsmüş
Yıldızların sönen parıltılı ışıklarından
Gözlere derin bir ürperti sinmiş
Soğuk titretirken dertten yürekler
Yitmeyen umudun sesiyle
Güneşli günlere...