-günlük Kırıntıları/-yalnızlık -1-

biraz dağınık bir günlük
toplamakla bitmedi
yılların ortasında
sıkışıp kalmış gün gün satırlar
kirli hatıralarda
temiz bir sayfa yapmak için
çokca uğraş verilmiş
emekler hep nankörlükle ödüllenmiş
yazdıkça hatalar selam vermiş
ve sayfalar bittikçe yıllara hoşçakal denilmiş
her okunduğunda farklı bir hikaye karalanmış
kara kalemle çizgiler zaman aşımından silinmiş
boşluk doldurmalar okuyana kalmış
herkes kendi hikayesi sanmış
ve başka hayatlar oyuna dahil olmuş
sahneye koymak bir insana değil bir çoklara
nasip olmuş ki düşüş o zaman başlamış
kimse farkında olmadan
yazanın hayatını yalnızlıkla süslemiş
her gelen giderken çokca götürmüş
sevgiden ve aşktan bir beklenti olmaksızın
boş bir bavul gibi beden taşınmış
eller arasında kayıp ruha sihirler yapılmış
hepsi derin yokluklar bırakıp
kendi kovuğunu doldurmuş
ahhhh!hayat sen nelere kadirsin
kalemi tutan el artık yazamıyor bilesin
yeni başlangıçlar hüsran
yeni yollar çıkmaz
yeni sayfalar boş
ve AŞK işte o hep yokkk