Gurbetteki Memleket

Ayrıldığımda bahardı doğduğum şehirden,
Güneş içimi yakıyordu tam tepemden,
Bir kurum kaplanmıştı sanki boğazıma,
Gurbetin zehri aklımda, gidecektim sabaha.

Ayrıldığımda geceydi çocukluk anılarımdan,
Tüm ışıklar sönmüş, şehir bana küsmüştü sanki,
Gurbetteydim işte, zaman geçince biraz sabahtan,
Gururuma yediremiyorum bir türlü bu diyar-ı terki.

Uzak değil gittiğin yer, dönüşü olur demişti anam,
Gözlerindeki yalanı gördüğümde, kanamaya basladı yaram,
Ölüm vardı sanki, ya ben, ya anam babam,
Zoruma gidiyor yine de terketmek memleketi.

Bir başka şehre uyanmıştım, bir başka sabaha,
Geri dönmek için neler vermezdim dünkü bu zamana,
Hiç gözüm kesmiyor alışacagımı bu ayrılığa,
Korkunç bir kabus olmuştu bana bu terkediş memleketi.

Havası farklı, suyu farklıydı gurbetin,
Cefa idi gecesi, ağlamaktı sevinci,
Lanet okumaya ramak kalmıştı ki kaderime,
Karşıma çıkıverdi gurbetin tek hediyesi.

Artık gözleri ela, yüzü güleçti gurbetin,
Bir ilacı vardı, kanayan yaramın kaderimin,
Çok özlesemde çehresini memleketin,
Sevgisi yüreğimi okşadı gurbetteki memleketin...