Gurur Müsade Etmez

Hiç bir şey kopmaz gönülden
Mantık kevgirinden geçmeden
Kolların kalksa da sarılmak için
Gurur, müsade etmez bu yüzden

Hiç bir can verilmez fani için
Düşmez gönlün cananı bilmeden
Birde aldanmışsa gönül en derinden
Gurur, müsade etmez bu yüzden

Hiç bir dil konuşamaz yüzüne
Unutamadım diyemez sevdiğine
Dolsa da gözleri bakarak ellerine
Sızlasada burnu bakarken evlerine

Hiç bir el dokunamaz saçlarına
Hâlâ kokusu gelse de en derinden
Ferin kopsa gördüğünde dizlerinden
Gurur, müsade etmez bu yüzden