Güz Rüzgârı

Topuk dikeni kadar sert
Güz rüzgârı
Kanatlarımı kesiyor
Tenimin hüzün duvarında

Nefesimin bütün arsızlığından
Küfürler düşüyor
Dağlarımın ören yerinde
Yokluğuna

Uzaklı sancılar sarmal
Kuşatmış her yerimi
Yalınız
Ellerim
Karmaşa
Bedenimden yaydığım ateşimde

Susu/yorum

Fark edilmiyor
Ölçüsüz çizgilerimde
Kırılganlığım
Soğuk yılların vurgunundan

Umursamıyorum

Düşe duruyor
Düşler
Hayalet bir kentin
Deniz ağlarına takılırken
Serseriliğim

Yüreğim
Dalga kıransız

Ansızın
Lekeli yüzler geçiyor
Önümüzden
Ortak güneşimizin hasatında
Tiksiniyorum

Ve
Bütün
Kirlenmişliğin
İçinde
Anlıyorum ki
Gözlerim
Hiç bu kadar
Özlememişti seni